Budowa portu w Gdyni

Po zakończeniu I wojny światowej i uzyskaniu przez Polskę dostępu do Morza Bałtyckiego w dziejach Gdyni rozpoczął się nowy okres. Ponieważ Gdańsk miał być Wolnym Miastem pod protektoratem Ligi Narodów, a na odzyskanym odcinku wybrzeża nie było żadnego większego portu, zdecydowano, że to właśnie Gdynia stanie się miejscem budowy portu morskiego. Głównym projektantem został inż. Tadeusz Wenda. 23 września 1922 r. Sejm przyjął ustawę upoważniającą rząd do budowy portu morskiego w Gdyni. Już w kwietniu 1923 roku otwarto port tymczasowy, a w sierpniu tego samego roku przypłynął do Gdyni pierwszy pełnomorski statek, SS Kentucky pod banderą francuską. W kolejnych etapach budowy powstały port towarowy, rybacki i pasażerski oraz stocznia. W 1930 roku uruchomiono pierwszą regularną linię pasażerską Gdynia-Nowy Jork. W 1934 roku Gdynia stała się największym portem na Bałtyku pod względem wielkości przeładunków, a zarazem najnowocześniejszym portem w Europie. Napływ rąk do pracy z całego kraju spowodował gwałtowny wzrost liczby mieszkańców - w 1921 roku mieszkało w Gdyni 1268 osób, w 1939 było ich już 127 tys. Z małej rybackiej wioski Gdynia zmieniła się w nowoczesne miasto będące dumą Polski międzywojennej.