Powódź stulecia z 1934 roku

Powódź z 1934 roku była jedną z największych powodzi ubiegłego wieku. W połowie lipca w Małopolsce wystąpiły bardzo obfite opady deszczu, które trwały bez przerwy 9 dni. 16 lipca osiągnięty został polski rekord dobowej sumy opadów, kiedy to na Hali Gąsienicowej spadło 255 mm deszczu. Wylały Dunajec, Raba, Poprad, Wisłoka i San i ich dopływy. 22 lipca fala powodziowa dotarła do Warszawy. Powódź dotknęła 23 powiaty. Pod wodą znalazły się m.in. Zakopane, Nowy Sącz, Nowy Targ, Rzeszów i wiele wsi. Straty były olbrzymie. Zginęło 55 osób. Zalanych było 1260 km kwadratowych obszaru kraju. Woda zniszczyła ponad 22 tys. budynków, 167 km dróg, 78 mostów i wiele pól uprawnych. Powstałe szkody oszacowano na równowartość 60,3 mln złotych (przedwojennych). Rok 1934 został nazwany rokiem Noego.