Rotmistrz Witold Pilecki

Witold Pilecki (1901 - 1948) ps. Witold i Druh, był rotmistrzem kawalerii Wojska Polskiego, współzałożycielem Tajnej Armii Polskiej, żołnierzem Armii Krajowej, uczestnikiem wojny polsko-bolszewickiej. Na ochotnika dostał się do niemieckiego obozu zagłady Auschwitz -Birkenau. 19 września 1940 r. podczas niemieckiej łapanki pozwolił się aresztować, by przedostać się do obozu i zdobyć informacje o panujących tam warunkach. Do obozu trafił wraz z tzw. drugim transportem warszawskim jako Tomasz Serafiński. Był głównym inicjatorem konspiracji w obozie. Opracowywał pierwsze na świecie raporty o ludobójstwie w Auschwitz, które trafiały na Zachód. W nocy z 26 na 27 kwietnia 1943 r. Pilecki zdołał uciec z obozu wraz z dwoma współwięźniami. Po ucieczce napisał raport dla Komendy Głównej AK, w którym informował o zbrodniach dokonywanych przez Niemców w Auschwitz. Był jednym z dowódców Kedywu AK. Walczył w Powstaniu Warszawskim. Trafił do niemieckiej niewoli. Po wyzwoleniu niemieckiego obozu w Murnau walczył w 2 Korpusie Polskim we Włoszech. W październiku 1945 r., na osobisty rozkaz gen. Władysława Andersa, wrócił do Polski, by prowadzić działalność wywiadowczą. 8 maja 1947 r. został aresztowany przez funkcjonariuszy Urzędu Bezpieczeństwa. Oskarżono go o działalność wywiadowczą na rzecz polskiego rządu na emigracji. W areszcie był torturowany przez funkcjonariuszy UB. W marcu 1948 skazano go na karę śmierci. Wyrok wykonano dwa miesiące później - 25 maja 1948 roku w więzieniu przy ulicy Rakowieckiej w Warszawie, poprzez strzał w tył głowy. Pogrzebany został prawdopodobnie w bezimiennej mogile w kwaterze "Ł'' na Wojskowym Cmentarzu na Powązkach. Do dziś jego szczątków nie udało się odnaleźć. W 2013 roku został pośmiertnie awansowany do stopnia pułkownika.