Rząd Tadeusza Mazowieckiego

12 września 1989 roku Sejm powołał rząd Tadeusza Mazowieckiego. Znalazło się w nim 12 ministrów z "Solidarności", po czterech z PZPR i ZSL, trzech z SD i jeden niezależny. Rząd uzyskał poparcie 402 posłów, 13 wstrzymało się od głosu. Nikt nie głosował przeciw. Misję tworzenia nowego rządu powierzył Mazowieckiemu 19 sierpnia prezydent Wojciech Jaruzelski. 24 sierpnia Sejm powołał Tadeusza Mazowieckiego na stanowisko prezesa Rady Ministrów. W przemówieniu wygłoszonym wtedy przed Sejmem pierwszy niekomunistyczny premier w powojennych dziejach Polski powiedział: "Rząd, który utworzę, nie ponosi odpowiedzialności za hipotekę, którą dziedziczy. Ma jednak ona wpływ na okoliczności, w których przychodzi nam działać. Przeszłość odkreślamy grubą linią. Odpowiadać będziemy jedynie za to, co uczyniliśmy, by wydobyć Polskę z obecnego stanu załamania". Według przeciwników rządu Mazowieckiego ta część przemówienia była sformułowaniem zasady tzw. grubej kreski, która miała chronić przedstawicieli komunistycznego reżimu i zapewniać im bezkarność. Rząd Mazowieckiego istniał do 25 listopada 1990 r. Mazowiecki podał gabinet do dymisji następnego dnia po swojej porażce w wyborach prezydenckich, w których zwyciężył Wałęsa.