Niemiecki obóz zagłady Auschwitz

W obozie zagłady Auschwitz Niemcy zamordowali co najmniej 1,1 mln osób - głównie Żydów, a także Polaków, Romów, jeńców sowieckich i osoby innej narodowości. Rozkaz założenia obozu na terenie dawnych polskich koszar artyleryjskich w Oświęcimiu wydał 27.04.1940 roku dowódca SS Heinrich Himmler. 14 czerwca 1940 skierowano do Auschwitz pierwszy transport 728 polskich więźniów politycznych z Tarnowa, a wśród nich niewielką grupę polskich Żydów. W KL Auschwitz i jego podobozach służyło ok. 6,5 tys. esesmanów. Kolejnymi komendantami byli: Rudolf Hoess, Arthur Liebehenschel i Richard Baer. Więźniowie umierali masowo z powodu głodu, tortur, egzekucji, niewolniczej pracy, eksperymentów medycznych, które przeprowadzał głównie Hauptsturmfuehrer SS Josef Mengele. Wiosną 1942 roku przeprowadzono pierwsze próby masowego uśmiercania w komorach gazowych przy użyciu cyklonu B. Zwłoki palono w krematoriach i na stosach w specjalnie wykopanych dołach. W pierwszym okresie istnienia obozu przebywali w nim głównie Polacy, dla których go założono. Począwszy od połowy 1942 roku, z powodu coraz liczniejszych transportów Żydów, ich liczba zrównała się z Polakami. Od 1943 roku Żydzi stanowili większość. Obóz został wyzwolony 27 stycznia 1945 roku przez Armię Czerwoną. Ci, którzy przeżyli, wspominają Auschwitz jako "najpotworniejsze miejsce na ziemi". Zobacz także galerię Wyzwolenie obozu Auschwitz