Adamski Stanisław (12 IV 1875 - 12 XI 1967)
Biskup, działacz społeczny
Pochodził z rodziny wielkopolskiego robotnika rolnego. Po studiach w Seminarium Duchownym w Poznaniu (1899) rozpoczął pracę jako wikary przy Katedrze Gnieźnieńskiej. Od początku działalności duszpasterskiej zajmował się także działalnością społeczną, m.in. w katolickich związkach zawodowych. Współtworzył, a następnie był prezesem Związku Spółdzielni Polskich, sekretarzem generalnym Diecezjalnego Związku Katolickich Towarzystw Robotników Polskich i redaktorem jego organu prasowego "Robotnik Polski". Prezes Związku Katolickich Stowarzyszeń Pracujących. Redaktor takich pism, jak: "Ruch Chrześcijańsko-Społeczny", "Robotnik Poznański", "Gazeta dla Kobiet", "Poradnik dla Spółek"; wydawca "Przewodnika Chrześcijańskiej Demokracji". Pod koniec 1918 roku został komisarzem Naczelnej Rady Ludowej (a więc jednym z przywódców powstania wielkopolskiego), w następnym roku posłem do Sejmu Ustawodawczego, a w kolejnej kadencji (1922 - 27) senatorem.
Związany z chrześcijańską demokracją, sprawował funkcje kierownicze w tej partii. W 1929 roku kierował z ramienia episkopatu działalnością Akcji Katolickiej oraz był dyrektorem Naczelnego Instytutu Akcji Katolickiej, przewodniczącym Komisji Szkolnej Episkopatu oraz współtwórcą Katolickiej Agencji Prasowej. W IX 1930 roku został mianowany biskupem ordynariuszem w Katowicach (był pierwszym biskupem w Katedrze Chrystusa Króla w Katowicach). Po nominacji biskupiej wycofał się z działalności społecznej. W 1941 roku wydalony przez władze niemieckie z Katowic przenosi się do Warszawy. Do Katowic powraca w 1945 roku i współtworzy polską organizację kościelną na Ziemiach Odzyskanych. W latach 1952 - 56 zostaje pozbawiony możliwości kierowania diecezją katowicką (przymusowo przebywa w klasztorze w Lipnicy pod Szamotułami). Autor 100 prac naukowych i około 200 popularnonaukowych.
Źródło: "Wielka Historia Polski" Wydawnictwo Pinnex, Kraków 2000
