Agnieszka (ok. 1110 - 1160/63)
Księżna krakowska i śląska, żona Władysława II Wygnańca.
Córka Leopolda III, margrabiego Austrii, i Agnieszki, córki cesarza Henryka IV. Około 1125 roku została żoną Władysława. Kronikarz Wincenty Kadłubek nazwał ją "tygrysicą", co wskazuje, że była kobietą ambitną i dumną. Miała doprowadzić do skazania potężnego możnego Piotra Włosta, który podobno poinformował Władysława o jej zdradzie małżeńskiej. Ona też inspirowała męża do wystąpienia przeciwko przyrodnim braciom, które zakończyło się klęską Władysława pod Poznaniem (1146).
Władysław opuszczając kraj pozostawił pod opieką Agnieszki Kraków, który jednak juniorzy szybko zdobyli. Agnieszka, wraz ze swymi synami, podążyła za mężem do Altenburga w Saksonii. W Niemczech zabiegała bezskutecznie o pomoc dla męża u swego przyrodniego brata, cesarza Konrada III i bratanka, młodego króla Henryka. Zmarła między 1160 a 1163 roku i pochowana została w klasztorze cysterskim w Pforcie.
Źródło: "Wielka Historia Polski" Wydawnictwo Pinnex, Kraków 2000
