Anders Władysław (11 VII 1892 - 12 V 1970)
Generał, dowodził pod Monte Cassino.
W czasie I wojny światowej służył w armii carskiej, później w 1. Korpusie Polskim. Od jesieni 1918 w Wojsku Polskim. Na początku roku 1919 szef sztabu powstania wielkopolskiego, w wojnie 1920 roku dowódca pułku, w 1926 szef sztabu wojsk rządowych. W kampanii wrześniowej dowódca grupy operacyjnej kawalerii, następnie w niewoli sowieckiej (więziony we Lwowie i Moskwie). Zwolniony na podstawie umowy Sikorski-Majski (1941), objął dowództwo Armii Polskiej w ZSRR, później 2. Korpusu, z którym odbył kampanię włoską, dowodząc m.in. w bitwie o Monte Cassino, zdobywając Ankonę i Bolonię. W okresie II - VI 1945 p.o. Naczelnego Wodza WP. Po wojnie pozostał na emigracji, przez władze komunistyczne pozbawiony został obywatelstwa polskiego (1946). Zmarł w Londynie, został pochowany na polskim cmentarzu wojennym na Monte Cassino. Był odznaczony m.in. Virtuti Militari.
Źródło: "Wielka Historia Polski" Wydawnictwo Pinnex, Kraków 2000
