Bałucki Michał (29 IX 1837 - 17 X 1901)
Komediopisarz, autor wielu popularnych piosenek ludowych.
Urodził się w Krakowie, gdzie spędził prawie całe życie. Nie walczył w powstaniu styczniowym, jednak aktywnie uczestniczył w organizacjach spiskowych w Galicji, wspierając postępowe ruchy młodzieżowe, skutkiem czego w 1863 roku trafił do więzienia, gdzie napisał swoją pierwszą powieść: Młodzi i starzy. W jego twórczości dominowały powieści i komedie. W grywanych do dziś komediach, m. in. Dom otwarty, Grube ryby, Dom kawalerów przedstawił satyryczny obraz polskiego mieszczaństwa, piętnując jego konserwatyzm i zacofanie obyczajowe.
W powieściach Błyszczące nędze, Siostrzenica księdza proboszcza, Pańskie dziady propagował demokratyczne ideały, zwalczał klerykalizm i obłudę. Pisał także poezje, a najbardziej znany jego wiersz to Dla chleba, stanowiący słowa popularnej piosenki Góralu czy ci nie żal. Z biegiem czasu poziom jego twórczości bardzo się obniżył, co nastawiło przeciwko niemu krytykę i zniechęciło publiczność. Pod wpływem niepowodzeń popełnił samobójstwo.
Źródło: "Wielka Historia Polski" Wydawnictwo Pinnex, Kraków 2000
