Barańczak Stanisław ( 13 XI 1946 - 26 XII 2014)
Poeta, krytyk literacki, tłumacz.
Jeden z najwybitniejszych twórców tzw. Nowej Fali (grupa twórców debiutujących w okolicach roku 1968), współautor jej programu etycznego i estetycznego. Od 1976 roku związany z opozycją demokratyczną (współzałożyciel KOR), szykanowany; publikował w wydawnictwach emigracyjnych i "drugiego obiegu". Od początku lat 80. na emigracji w USA, prof. literatury Uniwersytetu Harvarda. Tłumacz głównie poetów anglojęzycznych, m.in. dramatów Szekspira i współczesnej liryki angielskiej i amerykańskiej.
Autor zbiorów poetyckich Jednym tchem, Ja wiem, że to niesłuszne, Atlantyda..., Widokówka z tego świata, Chirurgiczna precyzja; studiów o twórczości M. Białoszewskiego i Z. Herberta, szkiców i esejów Etyka i poetyka; tłumacz i autor żartobliwych drobiazgów poetyckich (limeryki, fraszki, farsy itp.)
Źródło: "Wielka Historia Polski" Wydawnictwo Pinnex, Kraków 2000
