Baranowski Piotr Bogusław XVII/XVIII w.
Przywódca konfederacji pod Wiśniowcem.
Pochodził z rodu Ostoi Ściborów Jerzykowskich z Ozorkowa. Wnuk Jana, stolnika bracławskiego, rotmistrza królewskiego odznaczonego za szczególne zasługi i męstwo w wojnie z Kozakami, syn Jana i Elżbiety z Młochowskich. Podczaszy bracławski w roku 1696, żonaty z Renatą Muchą. Oficer husarzy Józefa Lubomirskiego, popularność zdobył na wojnach z Turcją. W roku 1696 został wybrany marszałkiem zawiązanej pod Wiśniowcem konfederacji nie opłaconego wojska, swą aktywnością przyczyniając się do rozszerzenia ruchu na znaczny obszar Polski. Energiczna akcja hetmana Jabłonowskiego, wykorzystująca niesnaski w łonie konfederatów, doprowadziła do podpisania umowy (1697) uznającej niektóre postulaty konfederatów i rozwiązania związku, o co zabiegał już wtedy sam Baranowski. Oskarżany był o nadużycia finansowe.
Źródło: "Wielka Historia Polski" Wydawnictwo Pinnex, Kraków 2000
