Dąbrowski Bronisław (19 IX 1815 - IV 1880)
Uczestnik powstań narodowych.
Syn generała Jana Henryka i jego drugiej żony, Barbary z Chłapowskich. Studiował w Dreźnie i Lipsku, potem w latach 1836 - 37 odbył służbę wojskową w armii pruskiej i powrócił do rodzinnej Winnogóry. Wciągnięty przez Ludwika Mierosławskiego do spisku, został wyznaczony dowódcą na prawym brzegu Wisły planowanego na 1846 roku powstania. Na wieść o aresztowaniu Mierosławskiego i wykryciu spisku poznańskiego opuścił Podlasie, gdzie szykował atak na Dęblin i zbiegł do zaboru pruskiego. W powstaniu 1848 roku jako członek Wydziału Wojennego i adiutant Mierosławskiego wziął udział w walkach pod Miłosławem i Wrześnią. Po upadku powstania wycofał się z życia politycznego, zajął się hodowlą koni i zbieraniem pamiątek po ojcu.
Źródło: "Wielka Historia Polski" Wydawnictwo Pinnex, Kraków 2000
