Dembowski Jan, także Dębowski (1773- 1823)
Działacz polityczny, generał włoski.
W okresie Sejmu Czteroletniego był sekretarzem I. Potockiego, należał do obozu patriotycznego, działał w "Kuźnicy Kołłątajowskiej". Podczas insurekcji 1794 roku członek Klubu Jakobinów, inicjator i aktywny uczestnik wieszania zdrajców na ulicach Warszawy, za co został ukarany i odsunięty od powstania. Potem na emigracji w Paryżu, działa w Agencji, zakłada Deputację (1795). W 1797 roku zaciągnął się do Legionów Polskich, w stopniu kapitana został adiutantem sztabu i na siedem lat nieodłącznym towarzyszem gen. J.H. Dąbrowskiego.
W 1802 roku przeszedł na służbę włoską, brał udział w wojnie hiszpańskiej (1808 - 10), a potem objął na terenie Włoch dowództwo brygady w dywizji szwajcarskiej. Należał do wojskowej loży wolnomularskiej. W 1812 roku został mianowany gen. brygady i odznaczony Legią Honorową. W kampanii moskiewskiej dowodził brygadą w korpusie wicekróla Eugeniusza.
Źródło: "Wielka Historia Polski" Wydawnictwo Pinnex, Kraków 2000
