​Denhoff Jerzy Albrecht (7 IV 1640 -16 III 1702)

Jego kariera, znaczona awansami do najwyższych godności - kanclerza koronnego (1688) oraz biskupa kamienieckiego (1685), przemyskiego (1687) i krakowskiego (1700) - była dla wielu współczesnych źródłem frustracji, zwłaszcza iż nie przypisywano mu szerszych horyzontów i zdolności politycznych, a postrzegano tylko jako zaufanego królowej Marii Kazimiery. 

Źle oceniano zwłaszcza jego zamiłowanie do trunków i gorszące zachowania w życiu prywatnym. Po śmierci króla Jana popierał najpierw kandydaturę francuską, by ostatecznie przystać do Augusta II. Uchodził za znakomitego mówcę, zwano go nawet "Chryzostomem polskim".

Źródło: "Wielka Historia Polski" Wydawnictwo Pinnex, Kraków 2000