Gawlina Józef Feliks (1892 - 1964)
Biskup polowy Wojska Polskiego.
W czasie I wojny światowej powołany do wojska niemieckiego, walczył na froncie francuskim i rosyjskim, przebywał w niewoli angielskiej. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1921 roku, pracował w wikariatach na Śląsku, później w kurii w Katowicach, był proboszczem w Chorzowie. W 1924 roku został powołany na sekretarza generalnego Ligi Katolickiej, kierował też katolicką Agencją Prasową. W 1933 roku został mianowany biskupem polowym Wojska Polskiego.
Po wojnie 1939 roku przebywał początkowo we Francji, później w Anglii, w Związku Sowieckim, na Bliskim Wschodzie i we Włoszech. Po wojnie pozostał na emigracji, mieszkał w Rzymie; był duchowym opiekunem Polaków na emigracji. W 1952 roku został biskupem tytularnym Maditio, a w dwa lata później dyrektorem Światowej Federacji Kongregacji Mariańskich. Brał udział w Soborze Watykańskim II. Zmarł w Rzymie, został pochowany na polskim cmentarzu na Monte Cassino. Był odznaczony m.in. Virtuti Militari i Krzyżem Walecznych.
Źródło: "Wielka Historia Polski" Wydawnictwo Pinnex, Kraków 2000
