Gerson Wojciech (1 VII 1831 - 25 II 1901)
Malarz nurtu malarstwa realistycznego, pedagog.
Urodził się w Warszawie, gdzie rozpoczął studia architektoniczne, a później malarskie w Szkole Sztuk Pięknych, kontynuował je w Petersburgu i w Paryżu. Po powrocie do Warszawy nie tylko malował, ale prowadził szeroką działalność społeczną i dydaktyczną. Był jednym z inicjatorów powołania Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych (1860), uczył rysunku w Instytucie Głuchoniemych i warszawskiej Klasie Rysunku. Zajmował się także krytyką artystyczną. Uznawany jest za jednego z głównych twórców polskiego malarstwa realistycznego.
W jego wczesnych pracach dominują pejzaże i scenki rodzajowe, z biegiem czasu zaczął sięgać do tematyki historycznej (Królowa Jadwiga i Dymitr z Goraja, 1869, Pożegnanie Sobieskiego z rodziną, 1882, Śmierć Przemysława, 1887). Uprawiał także malarstwo ścienne o tematyce alegoryczno-symbolicznej, malował obrazy religijne dla kościołów. Pod koniec życia w jego twórczości pojawiają się pejzaże o tematyce tatrzańskiej (Wyschnięty potok w Tatrach, 1893, Cmentarz w górach, 1894).
Źródło: "Wielka Historia Polski" Wydawnictwo Pinnex, Kraków 2000
