Grabowski Ambroży (7 XII 1782 - 3 VIII 1868)
Księgarz, historyk i kolekcjoner krakowski.
W wieku 15 lat przybył z Kęt do Krakowa, gdzie uczył się zawodu księgarza u Antoniego Groebla. W latach 1817 - 37 prowadził własną księgarnię na krakowskim Rynku Głównym, w której spotykali się pisarze i uczeni, później poświęcił się zbieraniu materiałów archiwalnych i historycznych. Jako samouk zdobył rozległą wiedzę: opanował m.in. kilka języków, poznał historię, literaturę europejską i polską oraz podstawy nauk przyrodniczych.
W ostatnim okresie życia najwięcej uwagi poświęcił ratowaniu zabytków Krakowa, był też pierwszym prezesem Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w tym mieście. Opublikował m.in. Historyczny opis miasta Krakowa i jego okolic (1822), Starożytności historyczne polskie (tom 1 - 2, 1845), Dawne zabytki miasta Krakowa (1850). Zostawił też zapiski pamiętnikarskie, wydane w 1909 roku pt. Wspomnienia (tom 1 - 2).
Źródło: "Wielka Historia Polski" Wydawnictwo Pinnex, Kraków 2000
