Grabski Stanisław (5 IV 1871 - 6 V 1949)
Ekonomista i polityk, brat Władysława.
Początkowo związany z ruchem socjalistycznym (w 1892 roku współzałożyciel PPS), od 1902 roku w Lidze Narodowej, od 1906 roku w jej władzach, potem we władzach Stronnictwa Narodowo-Demokratycznego. W latach 1906 - 14 poseł do rosyjskiej Dumy Państwowej, sekretarz Koła Polskiego. Pod koniec I wojny światowej członek Komitetu Narodowego Polskiego, współzałożyciel Związku Ludowo-Narodowego. W latach 1923 i 1925 - 26 minister wyznań religijnych i oświecenia publicznego. Po zamachu majowym (1926) zaprzestał działalności politycznej, poświęcając się pracy naukowej (był profesorem uniwersytetu we Lwowie i UW, a także współautorem 10-tomowej Ekonomii społecznej).
Pierwsze lata II wojny światowej spędził w sowieckich łagrach, a po 1942 roku na emigracji w Londynie, gdzie powierzono mu obowiązki przewodniczącego Rady Narodowej RP (1942 - 1944), namiastki polskiego parlamentu. W 1945 roku powrócił do kraju, został wiceprzewodniczącym Krajowej Rady Narodowej oraz członkiem delegacji polskiej na konferencję w Poczdamie.
Źródło: "Wielka Historia Polski" Wydawnictwo Pinnex, Kraków 2000
