Grzegorz z Sanoka (ok. 1407 - 20 I 1477)
Arcybiskup lwowski, prekursor humanizmu w Polsce, poeta.
Urodził się w okolicach Sanoka, prawdopodobnie w ubogiej rodzinie szlacheckiej. Studiował w Krakowie (z przerwami 1428 - 36), potem przebywał przez 2 lata na dworze papieskim i we Florencji. Od 1440 roku na Węgrzech, jako notariusz kancelarii Władysława Warneńczyka. W Akademii Krakowskiej wykładał poezję klasyczną (komentował m.in. "Bukoliki" Wergiliusza). W 1440 roku został proboszczem w Wieliczce. Jako kapelan króla Władysława III Warneńczyka i notariusz kancelarii królewskiej, brał udział w wyprawie węgierskiej (1440) i warneńskiej (1444).
Po klęsce pod Warną pozostał na Węgrzech, gdzie zajmował się m.in. wychowaniem i edukacją dzieci magnata Jana Hunyady'ego. Przebywał również na dworze biskupa-humanisty Jana Viteza. Od 1451 roku arcybiskup lwowski, gdzie na wzór włoski stworzył własny dwór stanowiący ośrodek życia umysłowego (przez 2 lata przebywał na nim Kallimach). Z wielu jego prac literackich pisanych po łacinie (choć był poliglotą znającym wiele języków europejskich) zachowały się jedynie nieliczne epitafia, elegie i listy.
Źródło: "Wielka Historia Polski" Wydawnictwo Pinnex, Kraków 2000
