Gurowski Adam (10 IX 1805 - 4 V 1866)
Działacz polityczny, powstaniec, panslawista.
Podczas studiów w Lipsku, Getyndze i Heidelbergu nawiązał kontakty z karbonariuszami niemieckimi. Od 1829 roku w sprzysiężeniu Piotra Wysockiego, był jednym z organizatorów tzw. spisku koronacyjnego przeciwko Mikołajowi I. Po wybuchu powstania listopadowego związał się z lewym skrzydłem warszawskiego Towarzystwa Patriotycznego, publikował artykuły ostro atakujące dyktatora Józefa Chłopickiego, sejm, Rząd Narodowy za ugodę i kompromis. Gdy oddziały rosyjskie podeszły pod Warszawę, zaciągnął się do wojska i walczył pod Okuniewem, Miłosną, Wawrem i Grochowem.
W marcu 1831 roku wyjechał do Paryża jako kurier dyplomatyczny. Po klęsce powstania brał aktywny udział w życiu politycznym wychodźstwa. Wszedł w skład założonego przez Joachima Lelewela Komitetu Narodowego Polskiego, a następnie 17 marca 1832 roku wraz z grupą stronników zwalczających tendencje umiarkowane wystąpił z tej organizacji i założył Towarzystwo Demokratyczne Polskie.
W 1834 roku zmienił radykalnie poglądy, wystąpił z TDP, przyjął carską amnestię i powrócił do Królestwa Polskiego. Został teraz gorącym zwolennikiem panslawizmu, twierdził, że Polska nie ma w sobie wystarczających sił żywotnych i nie jest w stanie istnieć bez Rosji. W 1844 roku wyjechał do Niemiec, a w 1848 roku do Stanów Zjednoczonych, gdzie prowadził ożywioną działalność publicystyczną i literacką.
Źródło: "Wielka Historia Polski" Wydawnictwo Pinnex, Kraków 2000
