Januszowski Jan, właściwie Łazarzowic (1550 - 30 XI 1613)
Drukarz, wydawca, pisarz.
Odebrał staranne wykształcenie, najpierw w Akademii Krakowskiej, później nabierał ogłady na dworze Maksymiliana II, a następnie odbył studia prawnicze w Padwie. Po powrocie został w 1576 roku sekretarzem Stefana Batorego. W następnym roku, po śmierci ojca Łazarza Andrysowicza, przejął rodzinną drukarnię, a dzięki poparciu królewskiemu uzyskał większość przywilejów przysługujących ojcu. W 1588 roku uzyskał szlachectwo przyjmując nazwisko Januszowski. Współpracował z J. Zamoyskim przy zakładaniu drukarni akademickiej w Zamościu.
W 1601 roku w czasie zarazy stracił żonę i czwórkę dzieci. Przyjął wtedy święcenia kapłańskie, a drukarnię wydzierżawił J. Skalskiemu. Wydał ponad 400 pozycji wybitnych polskich autorów, m.in. A.F. Modrzewskiego, J. Kochanowskiego, S. Orzechowskiego, P. Skargi. W 1594 roku wydał Nowy karak ter polski, zawierający trzy projekty reformy ortografii polskiej (Kochanowskiego, Górnickiego i jego własny). Jednym z ostatnich jego dzieł była Nauka umierania chrześcijańskiego, kilkakrotnie wznawiana.
Źródło: "Wielka Historia Polski" Wydawnictwo Pinnex, Kraków 2000
