Jaworski Władysław Leopold (5 IV 1865 - 14 VII 1930)
Prawnik, polityk.
Ukończył na UJ studia prawnicze uwieńczone doktoratem, a następnie wyjechał na studia uzupełniające do Berlina i Paryża. W 1895 roku został docentem UJ. Zbliżył się wówczas do polityków konserwatywnych ze stronnictwa stańczykowskiego, w którym należał do tzw. neokonserwatystów. W 1901 roku został wybrany posłem do sejmu austriackiego, a w 1911 do Rady Państwa.
Jako zaufany człowiek Michała Bobrzyńskiego przyczynił się do powstania tzw. bloku namiestnikowskiego. Pośredniczył pomiędzy konserwatystami i ludowcami starając się tych ostatnich pozyskiwać nawet drogą przekupstwa, co zostało ujawnione w 1913 roku i zmusiło go do złożenia mandatu i odsunięcia się z życia politycznego. Od 1900 roku był redaktorem krakowskiego "Czasu", na łamach którego propagował rozwiązanie sprawy polskiej przy pomocy Austrię.
Popierał akcję legionową i przyczynił się do powstania w Krakowie Naczelnego Komitetu Narodowego, w którym pełnił funkcje prezesa. Po załamaniu się koncepcji austrofilskiej na znak protestu złożył godność tajnego radcy dworu i ostatecznie wycofał się z polityki, poświęcając się pracy naukowej.
Źródło: "Wielka Historia Polski" Wydawnictwo Pinnex, Kraków 2000