Kazanowski Adam (około 1599 - 25 grudnia 1649)

Na dworze Władysława IV odgrywał rolę "szarej eminencji", wypływającą z więzów serdecznej przyjaźni z królem, zadzierzgniętych podczas wyprawy na Moskwę (1617). Towarzyszył mu podczas podróży do krajów zachodniej Europy, a później doradzał i spełniał poufne misje dyplomatyczne. Dorobił się niewielu przyjaciół, a wielu potężnych wrogów, z królową Cecylią Renatą i kanclerzem Jerzym Ossolińskim na czele, który otwarcie twierdził, iż Kazanowski gorszy jest "od psa i węża". Umiał zadbać o pomyślność majątkową swoją i najbliższej rodziny, nie wahając się brać nawet od obcych poselstw "podarunków" jako wynagrodzenia za usługi. Jego fortuna przeszła za pośrednictwem żony Elżbiety ze Słuszków na jej drugiego męża, osławionego Hieronima Radziejowskiego.

Źródło: "Wielka Historia Polski" Wydawnictwo Pinnex, Kraków 1999