Kazimierz IV, zw. Kaźko (1351 - 1377)
Książę zachodniopomorski.
Syn księcia wołogosko-słupskiego Bogusława V i Elżbiety, córki Kazimierza Wielkiego, w roku 1368 adoptowany przez Kazimierza Wielkiego, przypuszczalnie dla zapewnienia następstwa po Ludwiku Węgierskim. Miał podwójne powiązania rodowe z Piastami. Jego dziadek ze strony ojca, Warcisław IV (1290 - 1326) wziął sobie za żonę Elżbietę Piastównę z rodu Piastów śląskich (zmarła po roku 1350).
Synowie Warcisława IV - Bogusław V, Barnim IV i Warcisłwa V, w których po matce płynęła także krew piastowska, prowadzili politykę przyjaźni z państwem polskim Kazimierza Wielkiego. Po śmierci Kazimierza Wielkiego, mimo poparcia w Wielkopolsce, stracił wpływy polityczne i uznał się lennikiem Ludwika. Pan Dobrzynia i Bydgoszczy od 1372, książę słupski od 1374 roku Siostra Kaźka, Elżbieta, była żoną cesarza Karola IV (ich ślub odbył się w 1364 roku w Krakowie).
Źródło: "Wielka Historia Polski" Wydawnictwo Pinnex, Kraków 1999
