Kieślowski Krzysztof (27 czerwca 1941 - 13 marca 1996)
Reżyser i scenarzysta.
Podczas studiów, ukończonych w roku 1969, realizuje pierwsze filmy dokumentalne dla telewizji, od 1973 tworzy także filmy fabularne. Debiutował w telewizji filmem dokumentalnym "Zdjęcie". Do 1983 był związany z warszawską Wytwórnią Filmów Dokumentalnych, gdzie realizuje większość filmów dokumentalnych. Jego filmografia jest zarazem listą nagród otrzymywanych za kolejne pozycje ekranowe - od festiwalu krótkiego metrażu w Krakowie ("Pierwsza miłość", "Personel", "Z punktu widzenia nocnego portiera"), poprzez Gdańsk, Mannheim, Moskwę i Chicago ("Amator"), Cannes i Săo Paulo ("Krótki film o zabijaniu" i "Krótki film o miłości"), do międzynarodowych sukcesów zarówno u krytyki, jak i publiczności "Dekalogu" i "Trzech kolorów" (Złote Lwy weneckie dla "Niebieskiego"). Inne tytuły: "Blizna", "Przypadek", "Bez końca", "Podwójne życie Weroniki". Czołowy twórca kina europejskiego i jeden z najbardziej cenionych w świecie - za wrażliwość moralną - reżyserów polskich. W latach 1978-81 Krzysztof Kieślowski był wiceprezesem Stowarzyszenia Filmowców Polskich. Zajmował się także pracą pedagogiczną, m.in. na uczelniach filmowych w Berlinie Zachodnim, Helsinkach, Łodzi, Katowicach oraz w Szwajcarii.
Źródło: "Wielka Historia Polski" Wydawnictwo Pinnex, Kraków 1999
