​Kisiel Adam (1600 - 3 maja 1653)

Pochodził z osiadłej na Wołyniu rodziny magnackiej. Doświadczenia wojskowe zdobywał w zmaganiach z Moskwą, Kozakami i Tatarami. Zaskakujące było jego przejście z Kościoła unickiego na prawosławie (1632) i osłanianie wiary przodków przed ekspansją katolicyzmu, ale bez popadania w ekstremizm religijny. Po powstaniach pospólstwa kozackiego lat 1635 - 37 starał się powściągać zapędy odwetowe, głównie na sejmach, gdzie był postrzegany jako lider obrońców prawosławia. W roku 1647 jako poseł zawarł z Moskwą przymierze obronne, skierowane przeciwko chanatowi krymskiemu. Pomimo ciężkich doświadczeń Rzeczypospolitej (1648) pozostał głównym rzecznikiem ugody z Kozakami, dzięki czemu wyrósł na głównego negocjatora z Chmielnickim. Dobrze przez Kozaków postrzegany doprowadził do podpisania rozejmu w Perejasławiu, a potem był jednym z twórców ugody zborowskiej (1649). Nawet po zwycięstwie beresteckim (1651) pozostał przy swym zdaniu, iż przyszłość Polski na kresach można budować jedynie w porozumieniu z Kozakami i ludnością ruską. Rychły zgon Kisiela (1653) osłabił zwolenników owej koncepcji, a tragizm tego momentu zauważył jeden z historyków ukraińskich, pisząc iż "Typ Kisiela wymarł z nim do szczętu".

Źródło: "Wielka Historia Polski" Wydawnictwo Pinnex, Kraków 1999