Kluk Krzysztof (13 września 1739 - 2 lipca 1796)
Przyrodnik, ksiądz samouk.
Ten proboszcz z prowincjonalnego Ciechanowca na Podlasiu (1770 - 96), został uznany za najwybitniejszego przyrodnika polskiego Oświecenia. Zawdzięczał to znakomitemu zmysłowi obserwacji, umiejętności kojarzenia, a także pasji kolekcjonerskiej i możliwości dostępu do zbiorów i biblioteki Anny Jabłonowskiej w Siemiatyczach. Popularność przyniosło mu trzytomowe dzieło "Roślin potrzebnych, pożytecznych, osobliwie krajowych.." (1777 - 79), które wraz z rozszerzeniem tomu drugiego, wydanym pt. "Dykcjonarz roślinny" (1786 - 88) przedstawia wyczerpująco florę polską. Stanowiło podręcznik do szkół Komisji Edukacji Narodowej, podobnie jak "Botanika dla szkół narodowych..." (1785). W zakresie zoologii zapisał się trwale obszernym dziełem pt. "Zwierząt domowych i dzikich, osobliwie krajowych, historii naturalnej początki i gospodarstwo..." (1779). Ma swój nagrobek i pomnik w Ciechanowcu.
Źródło: "Wielka Historia Polski" Wydawnictwo Pinnex, Kraków 1999
