Kmicic Samuel (? - 1692)
Pułkownik. Pierwowzór Andrzeja Kmicica z "Potopu".
Jego wyczyny podczas wojny szwedzkiej posłużyły Henrykowi Sienkiewiczowi do opisania losów Andrzeja Kmicica w powieści "Potop '. W roku 1655 zbuntował się przeciwko hetmanowi wielkiemu litewskiemu, Januszowi Radziwiłłowi, przystępując do konfederacji zawiązanej w Wierzbołowie i w jej imieniu posłował do króla. Odznaczył się w kilku bitwach ze Szwecją i Moskwą. Był jednym z przywódców konfederacji żołnierskiej na Litwie (1660), domagającej się wypłaty zaległego żołdu. Za zasługi wojenne otrzymał urzędy chorążego orszańskiego (1658), a następnie strażnika wielkiego litewskiego (1676). Jako chorąży orszański aktywnie uczestniczył w życiu politycznym, m.in. przewodniczył sejmikom w Orszy i brał udział w sejmikach mińskich.
Był rojalistą i popierał profrancuski kurs polityki Jana Kazimierza. W 1666 roku na czele pułku litewskiego wyruszył do Wielkopolski, by stłumić rokosz Lubomirskiego. W 1669 roku został posłem z województwa mińskiego. W czasie wyprawy Jana Sobieskiego na Ukrainę, dowodził lewym skrzydłem wojsk litewskich. Elektor Jana III Sobieskiego z powiatu orszańskiego w 1674 roku. 2 lutego 1676 roku został strażnikiem wielkim litewskim. Jego żoną była Anna z Kantakuzenów.
Źródło: "Wielka Historia Polski" Wydawnictwo Pinnex, Kraków 1999
