​Kochański Adam (5 sierpnia 1631 - 17 maja 1700)

Od wczesnej młodości zdradzał wybitne uzdolnienia matematyczne, które zaowocowały wczesną (1661) pracą "Analecta mathematica sive theoreses mechanicae novae", dotyczącą głównie zasad statyki. Jego zainteresowań nie pochwalały na ogół władze macierzystego zakonu jezuitów. Mecenasa znalazł dopiero w osobie króla Jana III, od którego otrzymał tytuł matematyka królewskiego. Był też kapelanem dworskim i nauczycielem królewicza Jakuba, pełnił obowiązki profesora kolegium jezuickiego w Warszawie. Jego badania, dotyczące również fizyki (mechaniki) i alchemii, stawiały go w kręgu najwybitniejszych uczonych europejskich (z którymi prowadził ożywioną korespondencję). Rozprawy Kochańskiego publikowało najpoważniejsze wówczas czasopismo naukowe "Acta eruditorum", jego doświadczenia nad ruchem wahadłowym znalazły wyraz w rozprawie "Mirabilis chronometrica" (1664), stanowiącej prekursorski wykład sztuki zegarmistrzowskiej; jako pierwszy skonstruował wahadło sprężynowe, znajdujące zastosowanie w zegarkach kieszonkowych. Wiele nowatorskich pomysłów zawarł w pracach, które pozostały w rękopisach. 

Źródło: "Wielka Historia Polski" Wydawnictwo Pinnex, Kraków 1999