​Kolberg Oskar (22 lutego 1814 - 3 czerwca 1890)

Pochodził ze spolonizowanej rodziny francusko - (po matce) niemieckiej (po ojcu). Studiował muzykę, m.in. u Józefa Elsnera. W 1839 roku pod wpływem idei romantycznych zaczął zbierać pieśni ludowe i inne materiały folklorystyczne. Inspiracją do zainteresowania folklorem była w 1838 roku wyprawa w gronie przyjaciół (literatów, malarzy, muzyków, m.in. Józefa Konopki, Emila Jenikego, Teofila Lenartowicza, Ignacego Marcelego Komorowskiego, Cypriana Norwida, Wojciecha Gersona), podczas której notował pieśni i melodie ludowe w okolicach Warszawy. W 1840 miał już ich ponad 600. Monumentalne dzieło: "Lud. Jego zwyczaje, sposób życia, mowa, podania, przysłowia, obrzędy, gusła, zabawy, pieśni, muzyka i tańce" wydanego w 23 seriach tworzył i wydawał przez 50 lat. Od 1882 roku równolegle publikował także  "Obrazy etnograficzne", których wyszło 11 tomów. Usystematyzował zbiór ponad 10 tys. melodii ludowych Polski i krajów sąsiednich. Znaczna część zebranego materiału oraz własnego dorobku twórczego (m.in. miniatury fortepianowe, obrazki sceniczne oparte na melodiach i motywach ludowych) jest zachowana tylko w rękopisach.

Źródło: "Wielka Historia Polski" Wydawnictwo Pinnex, Kraków 1999