​Konopka Kazimierz (marzec 1769 - listopad 1805)

Pochodzenia mieszczańskiego, urodzony w Poznaniu, studiował prawo w Krakowie. W okresie Sejmu Czteroletniego związany z Kuźnicą Kołłątajowską. Gdy Kołłątaj był podkanclerzem (1791), Konopka był sekretarzem pieczęci mniejszej. Po wybuchu powstania kościuszkowskiego z radykalnym klubem jakobińskim. Był jednym z przywódców ludu warszawskiego, inicjatorem wystąpień ulicznych i wieszania zdrajców, za co więziono go potem aż do czasu wkroczenia Rosjan. Po upadku powstania na emigracji współpracował z Janem Henrykiem Dąbrowskim w organizowaniu Legionów Polskich we Włoszech,  dosłużył się stopnia majora. W 1801 był adiutantem Jana Henryka Dąbrowskiego. Po reorganizacji Legionów znalazł się w półbrygadzie gen. Józefa Grabińskiego. Został uwieczniony przez Jana Matejkę na obrazie  "Konstytucja 3 Maja 1791 roku" .

Źródło: "Wielka Historia Polski" Wydawnictwo Pinnex, Kraków 1999