Konrad I (1228/31 - 6 sierpnia 1273)
Książę głogowski, (od 1249/50), dokonał lokacji miasta Głogów.
Był czwartym synem Henryka Pobożnego i Anny czeskiej z rodu Przemyślidów. Przeznaczony do stanu duchownego, studiował w Paryżu. Na wiadomość o podziale ojcowskiego księstwa po jego śmierci między braci Bolesława II Rogatkę i Henryka III Białego powrócił do kraju, by upomnieć się o swoją część. Pozostając pod opieką brata księcia legnickiego Bolesława Rogatki, z którym formalnie rządził, za jego staraniem pełnił funkcje kościelne w kolegiacie w Głogowie i bawarskiej Passawie, gdzie piastował godność biskupa. W 1253 roku lokował Konrad miasto Głogów i tu ufundował w 1258 roku klasztor dominikanów. Czynił także liczne nadania dla klasztorów w Nowogrodzie Bobrzańskim i w Lubiążu. Pod koniec życia ufundował kościół w Zielonej Górze pod wezwaniem św. Jadwigi. Jego budowę dokończył 20 lat po jego śmierci jego syn Henryk III głogowski. Konrad I pochowany został w kolegiacie głogowskiej.
Źródło: "Wielka Historia Polski" Wydawnictwo Pinnex, Kraków 1999
