​Konstancja (24 grudnia 1588 - 10 lipca 1631)

W roku 1605 zajęła, opuszczone po śmierci siostry Anny, miejsce żony Zygmunta III. Córka arcyksięcia Karola Styryjskiego i Marii Anny Bawarskiej. Wchodząc na dwór Wazów zastała wielce nieprzychylną dla siebie (i Habsburgów) atmosferę, którą potęgowała wyniosłością, nadmierną dbałością o interesy własnej rodziny, nietolerancją wyznaniową, za co atakowała ją szlachta m.in. w rokoszu sandomierskim. Na dworze cieszyła się  poważaniem, była matką licznego potomstwa. Wiele hałasu narobiła zakupieniem dóbr żywieckich, co uszczupliło domenę państwową, a także forsowaniem na następcę tronu swojego syna Jana Kazimierza, z pominięciem praw królewicza Władysława, syna Zygmunta III z pierwszego małżeństwa. Zanim do tego doszło, królowa  zmarła. Kupując dobra i budując pałace dla swoich dzieci, starała się zapewnić im zabezpieczenie. Była także opiekunką księży, malarzy i poetów. Została pochowana w kaplicy Wazów w katedrze wawelskiej. 

Źródło: "Wielka Historia Polski" Wydawnictwo Pinnex, Kraków 1999