Kopernik Mikołaj (19 lutego 1473 - 24 maja 1543)

Astronom, twórca teorii heliocentrycznej.

Astronom, twórca teorii heliocentrycznej.

Urodził się w Toruniu. W latach 1491 - 95 studiował nauki humanistyczne i przyrodnicze na Akademii Krakowskiej. W 1494 roku wstąpił do stanu duchownego i w dwa lata później wyjechał do Bolonii na studia prawnicze. Krótko, w 1500 roku, przebywał w Rzymie - prawdopodobnie dla odbycia praktyki prawniczej w kurii papieskiej. W 1501 roku wyjechał na studia medyczne do Padwy. Przyswoił sobie znajomość języka i kultury greckiej. Na uniwersytecie w Ferrarze uzyskał doktorat z prawa kanonicznego (1503).

W latach 1503 - 1512 przebywał w otoczeniu biskupa warmińskiego Łukasza Watzenrodego, głównie w Lidzbarku, jako jego sekretarz i lekarz przyboczny. W 1510 lub 1512 roku przeniósł się do Fromborka, gdzie (z przerwami w latach 1514 - 19 i 1520 - 21) przebywał do końca życia. W 1521 roku bronił miasta przed Krzyżakami. Jeszcze w Lidzbarku opracował zarys teorii heliocentrycznej, której podstawowe założenia wyłożył w rękopiśmiennym "De hypothesibus motuum coelestium a se constitutis commentariolus". Do pracy nad dziełem "O obrotach sfer niebieskich" powrócił w lecie 1521 roku, a ukończył ją około 1532 roku. Pierwsze pełne wydanie dzieła - pod zmienionym przez wydawcę tytułem - "De revolutionibus orbium coelestium" ("O obrotach sfer niebieskich") ukazało się w Norymberdze w 1543 roku. Rok wcześniej w Wittemberdze wydano drukiem jego pracę matematyczną "Trygonometria".

Reklama

Zajmował się też projektem reformy walutowej, który w 1517 roku przedstawił na sejmiku w Toruniu i ogłosił następnie w traktacie "Monetae cudendae ratio" ("O sposobie bicia monet"). Udowadniał w nim, że zły pieniądz wypiera pieniądz dobry (teoria Kopernika-Grischamma). Złożony ciężką chorobą, objawiającą się m.in. utratą pamięci i przytomności, zmarł we Fromborku.


Źródło: "Wielka Historia Polski" Wydawnictwo Pinnex, Kraków 1999


INTERIA.PL
Reklama
Reklama
Reklama
Reklama
Strona główna INTERIA.PL
Polecamy