Korczyc Władysław (1 września 1893 - 17 października 1966)
Generał, współodpowiadał za stalinizację polskiej armii.
W 1914 roku zmobilizowany został do armii rosyjskiej, ranny na froncie rosyjsko-niemieckim. W 1919 roku ochotniczo wstąpił do Armii Czerwonej i WKP(b), walczył w wojnie domowej i wojnie polsko-bolszewickiej. W okresie międzywojennym był działaczem komunistycznym i oficerem armii sowieckiej. W 1938 roku został aresztowany i wykluczony z partii. Powrócił do wojska w 1940 roku jako wykładowca Akademii Wojskowej, od 1941 roku walczył na froncie. W V 1944 roku został skierowany na stanowisko szefa sztabu Armii Polskiej w ZSRR. Współorganizował Ludowe Wojsko Polskie i jego sztab generalny, krótko dowodził I Armią. Po wojnie pozostał początkowo w Polsce - służył w Ludowym Wojsku Polskim, był członkiem PZPR i wiceministrem obrony narodowej, współodpowiadał za stalinizację polskiej armii. W 1952 roku wyjechał do ZSRR, zmarł w Moskwie.
Źródło: "Wielka Historia Polski" Wydawnictwo Pinnex, Kraków 1999
