Syn Juliusza, studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych oraz w Monachium i Paryżu. Na jego malarstwo duży wpływ wywarli ojciec oraz Józef Brandt. Malował sceny batalistyczne ("Olszynka Grochowska", "Śmierć generała Sowińskiego", "Bitwa pod Kircholmem", "Palenie sztandarów") oraz wizerunki koni ("Ułańskie zaloty"), wykazując w swych pracach temperament, niezwykłą łatwość szybkiego malowania oraz umiejętność uchwycenia ruchu. Wraz z innymi malarzami tworzył wielkie panoramy - Racławice (1892 - 94, m.in. z Janem Styką) i "Przejście przez Berezynę" (1895 - 96, m.in. z Julianem Fałatem). W późniejszym okresie życia popularność i liczne zamówienia na obrazy spowodowały popadnięcie artysty w manierę i osłabienie stylu. Mieszkał w rodzinnej Kossakówce w Krakowie, którą przebudował i urządził tam własną pracownię, w której malował w przerwach między licznymi podróżami po całym świecie przez około pięćdziesiąt lat. Tam też przyszły na świat jego dzieci: Jerzy Kossak, Maria Pawlikowska-Jasnorzewska i Magdalena Samozwaniec.
Źródło: "Wielka Historia Polski" Wydawnictwo Pinnex, Kraków 1999
