Krajewski Henryk (20 grudnia 1824 - 19 czerwca 1897)
Prawnik, działacz polityczny, uczestnik powstania styczniowego.
Studiował prawo w Warszawie i Moskwie, nawiązał kontakty ze słowianofilami, po powrocie do Warszawy (1846) stanął na czele spisku demokratyczno-niepodległościowego. W 1848 roku liczył na wkroczenie oddziałów Ludwikiem Mierosławskiego do Królestwa Polskiego. Aresztowany (1850), po długim śledztwie został skazany na katorgę, z której powrócił w 1860 roku i związał się z millenerami. Był członkiem i sekretarzem Delegacji Miejskiej (1861), a następnie Rady Miejskiej (1862 - 63). W okresie powstania styczniowego stał na czele Wydziału Spraw Zagranicznych Rządu Narodowego - aresztowany w 1864 roku, spędził na zesłaniu kolejne 3 lata. Od 1870 roku praktykował w Warszawie jako adwokat, występował m.in. w procesie członków Wielkiego Proletariatu (1885).
Źródło: "Wielka Historia Polski" Wydawnictwo Pinnex, Kraków 1999
