Krępowiecki Tadeusz (1798 - 5 stycznia 1847)
Działacz rewolucyjno-demokratyczny. Działacz emigracji po powstaniu listopadowym.
W 1817 roku podjął studia na Uniwersytecie Warszawskim, ale szybko je przerwał. Po pobycie w Lublinie, gdzie pracował jako nauczyciel, powrócił do Warszawy i w 1821 roku wznowił studia. Był aktywnym członkiem tajnych związków młodzieżowych oraz współpracownikiem gazet warszawskich. W czasie powstania listopadowego należał do współzałożycieli Towarzystwa Patriotycznego, był jednym z organizatorów głośnej manifestacji ku czci dekabrystów, walczył także jako ochotnik w korpusie gen. Józefa Dwernickiego. Za krytykowanie wodza naczelnego, gen. Jana Skrzyneckiego, został aresztowany, ale uniewinniony przez sąd wojenny. W końcowym okresie powstania był zwolennikiem i adiutantem gen. Jana Krukowieckiego. Na emigracji w Paryżu wszedł w skład lelewelowskiego Komitetu Narodowego Polskiego, a następnie był jednym z 5 współzałożycieli Towarzystwa Demokratycznego Polskiego (17 III 1832). W drugą rocznicę wybuchu powstania listopadowego wygłosił przemówienie w niezwykle radykalnym tonie, które spotkało się z ostrą krytyką nie tylko prawicy emigracyjnej, ale także TDP. Usunięty z tej organizacji został współzałożycielem i ideologiem Gromad Ludu Polskiego (1835). Pod koniec życia uległ wpływom mistyczno-religijnym.
Źródło: "Wielka Historia Polski" Wydawnictwo Pinnex, Kraków 1999