Kruszewski Ignacy (6 stycznia 1799 - 25 grudnia 1879)
Pułkownik wojsk polskich, generał, adiutant Józefa Chłopickiego.
Ukończył korpus kadetów w Kaliszu, od 1816 służył w wojsku polskim. W czasie powstania listopadowego był adiutantem J. Chłopickiego, M. Radziwiłła i J. Skrzyneckiego, walczył pod Grochowem, Dębem Wielkim i Ostrołęką, szybko awansował z porucznika do stopnia pułkownika i w końcowym okresie wojny dowodził pułkiem i brygadą. Był zwolennikiem usunięcia gen. Skrzyneckiego z funkcji naczelnego wodza. Po upadku powstania przebywał krótko w Paryżu, a potem wstąpił do armii belgijskiej (1832 - 52), otrzymał obywatelstwo belgijskie (1841) i nominację na generała (1842). Przewidywany był na wodza polskiej armii powstańczej w Wielkopolsce (1848), ale stanowiska tego nie przyjął. Armię belgijską opuścił na skutek nacisków Rosji, zamieszkał w Krakowie. W czasie powstania styczniowego związał się z obozem "białych", kierował w Krakowie Wydziałem Wojny. Pozostawił pamiętniki.
Źródło: "Wielka Historia Polski" Wydawnictwo Pinnex, Kraków 1999
