Kucharski Władysław (23 września 1884 - 27 grudnia 1964)

Studiował na Politechnice Lwowskiej, w latach 1908 - 10 był asystentem w katedrze astronomii i geodezji. Działalność społeczno- polityczną rozpoczął w szeregach organizacji "Zet", był również działaczem Towarzystwa Szkół Ludowych. W 1911 roku przeniósł się do Krakowa, gdzie uruchomił fabrykę papy, a później został współwłaścicielem fabryki metalowej w Podgórzu. Po wybuchu I wojny światowej został członkiem Ligi Narodowej. W styczniu 1919 roku wstąpił do Związku Ludowo-Narodowego. Również w 1919 roku rozpoczął współpracę z Romanem Dmowskim w Paryżu. W latach 1920 - 21 był ministrem ds. byłej Dzielnicy Pruskiej. W1923 roku został ministrem przemysłu i handlu. Na tym stanowisku zatwierdził tzw. Umowę żyrardowską (oddanie udziałowcom francuskim Zakładów Żyrardowskich), w konsekwencji został pozbawiony stanowiska, a w 1924 roku grupa posłów próbowała go postawić przed Trybunałem Stanu. Od 1922 roku poseł na Sejm z listy ZLN. Po wygaśnięciu mandatu poselskiego zrezygnował z działalności politycznej. Został dyrektorem  Krakowskiej Fabryki Drutów i Wyrobów Żelaznych. Po II wojnie światowej działał w Polskim Towarzystwie Miłośników Astronomii.

Źródło: "Wielka Historia Polski" Wydawnictwo Pinnex, Kraków 1999