Kucharzewski Jan (27 maja 1876 - 4 lipca 1952)

Absolwent prawa, rozpoczął w 1898 roku praktykę adwokacką. Od 1905 roku działał w organizacji "Zet" i Stronnictwie Narodowo- Demokratycznym. Pierwsze lata wojny spędza w Szwajcarii, w roku 1917 zostaje premierem rządu Rady Regencyjnej. W okresie międzywojennym praktycznie nie bierze udziału w życiu politycznym. Prezes Polskiego Instytutu Naukowego w Nowym Jorku. Członek założyciel Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie. Od 1940 roku w USA. Autor szeregu prac z historii Polski XIX w. oraz 7-tomowego dzieła o historii Rosji i ZSRR "Od białego caratu do czerwonego". 

Źródło: "Wielka Historia Polski" Wydawnictwo Pinnex, Kraków 1999