Kurowski Apolinary (1818 - 11 maja 1878)
Działacz polityczny, pułkownik.
Związany z konspiracją Towarzystwa Demokratycznego Polskiego w Wielkopolsce (od 1843), uczestniczył w przygotowaniach powstania w roku 1846. Aresztowany, złożył zeznania obciążające innych, został skazany na śmierć (w grudniu 1847 roku), a wolność przywróciła mu rewolucja berlińska 1848 roku Wziął udział w powstaniu poznańskim (1848), a potem osiadł w Królestwie Polskim. W powstaniu styczniowym został mianowany naczelnikiem wojennym woj. krakowskiego, zorganizował duży oddział, zajął Olkusz, ale nieudolnie dowodząc poniósł klęskę podczas ataku na Miechów. W końcowym okresie walk był szefem sztabu II korpusu gen. Józefa Hauke-Bosaka, poniósł porażkę pod Opatowem. Po upadku powstania wyemigrował do Szwajcarii.
Źródło: "Wielka Historia Polski" Wydawnictwo Pinnex, Kraków 1999
