Kutrzeba Tadeusz (15 kwietnia 1885 - 8 stycznia 1947)
Generał. Dowódca Armii "Poznań" w czasie kampanii wrześniowej.
Absolwent austriackiej Akademii Technicznej w Mödling (studiował też w Akademii Sztabu Generalnego). W czasie I wojny światowej służył w armii austro-węgierskiej. Od listopada 1918 roku w WP; początkowo w Sztabie Generalnym, później na różnych stanowiskach dowodzenia. Walczył w wojnie polsko-bolszewickiej (był autorem ważnej refleksji, której niestety w międzywojennej Polsce nie poświęcono należytej uwagi: "Wojny zwycięskie usypiają"), wykładał w Wyższej Szkole Wojennej. Należał do najwybitniejszych wyższych oficerów polskich. W kampanii 1939 roku dowodził Armią "Poznań", na jej czele stoczył bitwę nad Bzurą (jedyny zwrot zaczepny WP w tej kampanii), później przedostał się do Warszawy, gdzie objął obowiązki zastępcy dowódcy Armii "Warszawa". Po upadku stolicy w niewoli (Oflag Murnau). Po wojnie pozostał na emigracji, mieszkał i zmarł w Londynie. Autor szeregu opracowań poświęconych działaniom wojennym WP (Bitwa nad Niemnem, wrzesień-październik 1920; Wyprawa kijowska 1920 roku; Bitwa nad Bzurą 9 - 22 września 1939). Był odznaczony m.in. dwukrotnie Virtuti Militari i trzykrotnie Krzyżem Walecznych.
Źródło: "Wielka Historia Polski" Wydawnictwo Pinnex, Kraków 1999
