​Rządy Władysława Hermana (1079 - 1102)

Władysław Herman ożenił się ok. 1080 r. z Judytą, córką Wratysława II czeskiego i początkowo wyraził zgodę na odnowienie płacenia trybutu ze Śląska. Drugie małżeństwo Władysława także poświadczało przynależność Polski do stronników Niemiec. Po śmierci bowiem Judyty czeskiej (24/25 XII 1086) ożenił się Władysław w 1088 r. z Judytą Marią, córką cesarza Henryka III, wdową po Salomonie węgierskim.

Ociężały i chory na nogi Władysław Herman oddał zarząd kraju w ręce swego palatyna Sieciecha, którego wspierała Judyta Maria. Rządy Sieciecha, zwłaszcza skazywanie przedstawicieli starych rodów na wygnanie i faworyzowanie ludzi niższych sfer, spowodowały bunt możnych przeciwko niemu.

Uciekinierzy i wygnani z Polski znaleźli schronienie w Czechach, gdzie mogli liczyć na poparcie księcia Brzetysława II, któremu Władysław Herman odmówił płacenia trybutu za Śląsk. Malkontenci wydostali z klasztoru w Kwedlinburgu Zbigniewa, syna Władysława Hermana z jego pierwszego małżeństwa, zawartego nie w kościele, lecz na modłę słowiańską z nieznaną bliżej Polką i wysunęli go przeciwko ojcu i Sieciechowi.

W wyniku walk z lat 1093 - 1098, Władysław Herman zmuszony był uznać Zbigniewa za swego legalnego potomka, usunąć Sieciecha i ostatecznie dokonać podziału kraju w 1098 r. Zbigniew otrzymał Wielkopolskę z ziemią sieradzko-łęczycką i Kujawami, a Bolesław Krzywousty władał na Śląsku i w Małopolsce, gdzie główne grody zatrzymał dla siebie jego ojciec, będący w zasadzie władcą jedynie Mazowsza.

Konflikty wewnętrzne osłabiały polską aktywność w polityce zagranicznej. Większą działalność polską obserwujemy jedynie na Pomorzu, gdzie w 1091 r. doszło do czasowego opanowania Pomorza Gdańskiego. Administrujący tu z ramienia Sieciecha ludzie dopuszczali się jednak nadużyć, co spowodowało bunt Pomorzan i likwidację polskich wpływów na tym terytorium. 

Źródło: "Wielka Historia Polski" Wydawnictwo Pinnex, Kraków 2000