Traktat w sprawie rozbioru Rzeczypospolitej, podpisany w Radnot (6 grudnia 1656)
Traktat w Radnot (w Siedmiogrodzie) został zawarty 6 grudnia 1656 r. w czasie wojny polsko-szwedzkiej przez przedstawicieli Karola X Gustawa i Jerzego II Rakoczego. Stronami w negocjacjach byli wyłącznie Karol X Gustaw i Jerzy II Rakoczy, natomiast Fryderyk Wilhelm, Bogusław Radziwiłł i Bohdan Chmielnicki nie byli sygnatariuszami traktatu, jednak ich interesy zostały w dokumencie uwzględnione.
"(...) W nagrodę i dla zadośćuczynienia niniejszemu przymierzu Jego Królewska Mość [Karol X Gustaw] obiecuje dać i wyrobić dla Jego Wysokości [Jerzego II Rakoczego], według paktów całą resztę ziem polskich, z wyjątkiem tych, które zawarował dla siebie, swych następców i korony szwedzkiej, jak niemniej dla Najjaśniejszego elektora brandenburskiego [Fryderyka Wilhelma], dla księcia [Bogusława] Radziwiłła i Kozaków [...]. A mianowicie J. Kr. Mość dla siebie, następców i korony szwedzkiej waruje całe Kujawy, Prusy, Kaszuby, Pomorze od Nowego Dworu razem z częściami, które leżą po stronie pruskiej, województw płockiego i mazowieckiego, jako też pas nadbużański ku Warszawie dwumilowej szerokości, i całe Podlasie; na Litwie Żmudź, powiaty koweński, wołkowyski, upicki i bracławski, i w bok, wzdłuż rzeki Dźwiny z pasem dwumilowym od brzegu, aż w głąb województw połockiego i witebskiego [...], nadto Kurlandię, Semigalię, księstwa ruskie i inflanckie. Dla księcia Radziwiłła województwo nowogrodzkie z innemi posiadłościami, gdziekolwiek je dotąd ma, prawem zwierzchnictwa (iure superioritatis). Dla Najjaśniejszego elektora brandenburskiego województwa łęczyckie, kaliskie, poznańskie i sieradzkie z ziemią wieluńską [...]. Pozostałą część Małej i Wielkiej Polski, i co jeszcze do Korony Polskiej i W. Ks. Litewskiego należy, z wyjątkiem ziem zarezerwowanych powyżej lub w artykule wstępnym, wszystko to przejdzie na własność Jego Wysokości.(...)
Źródło: "Wielka Historia Polski" Wydawnictwo Pinnex, Kraków 2000
