BBWR - Józef Piłsudski zdobywa sejm w 1928 roku
Sukcesy gospodarcze i na arenie międzynarodowej rządów piłsudczykowsko - sanacyjnych zostały przesłonięte narastającymi konfliktami politycznymi w kraju. Przed wyborami nowego sejmu powołano Bezpartyjny Blok Współpracy z Rządem.
Obóz rządzący, usiłując umocnić swoją pozycję w państwie, dążył nieustannie do dezintegracji bardziej znaczących sił politycznych i starał się nie dopuścić do konsolidacji opozycji politycznej. Inicjował ciągłe rozłamy w ruchach: ludowym, socjalistycznym i chrześcijańsko-demokratycznym oraz zabiegał o pozyskanie dla siebie podstawy społecznej ruchu narodowo-demokratycznego. Toteż wypowiedział prawdziwą wojnę parlamentaryzmowi, by doprowadzić nie tylko do zmiany charakteru ustroju politycznego państwa, ale pozbawić jednocześnie partie polityczne możliwości działania.
W końcowym okresie kadencji sejm nie spełniał już swych funkcji ustawowych. Wszystkie siły polityczne, z wyjątkiem obozu rządzącego, domagały się rozwiązania parlamentu i rozpisania nowych wyborów.
Rządzącym jednak wcale się nie spieszyło. Chociaż kadencja parlamentu upływała w listopadzie 1927 roku, prezydent zarządził nowe wybory dopiero w marcu następnego roku. Wyraźnie odwlekano termin wyborów, by odpowiednio przygotować się do walki wyborczej i uzyskać jak najlepszy wynik. Dopiero w momencie zakończenia kadencji parlamentu przystąpiono do konsolidacji politycznej obozu rządzącego.
W listopadzie 1927 roku utworzono bowiem Bezpartyjny Blok Współpracy z Rządem Marszałka Józefa Piłsudskiego. W przyjętej deklaracji nie precyzowano bliżej programu społeczno-gospodarczego. Ograniczono się do krytyki przedmajowego systemu rządzenia, zapowiadano zmianę konstytucji w kierunku wzmocnienia pozycji władzy wykonawczej kosztem parlamentu i szerzono kult autora zamachu stanu.
"Rząd Marszałka Piłsudskiego" - dowodzono - "dokonał w ciągu 19 miesięcy olbrzymiej pracy, której dodatnie wyniki widzi i odczuwa każdy obywatel. Fakt ten musi wzbudzić więcej wiary i zaufania wśród szerokich warstw społeczeństwa niż czcze, rezonerskie czy demagogiczne programy partyjne. Szumnych deklaracji programowych ułożono w naszych sejmach setki. Tyle były one warte, co mierzwa słomy. Praca dokonana przez rząd Marszałka Piłsudskiego przekonuje nas, że odnaleziono właściwą drogę wiodącą do potęgi państwa i pomyślności obywateli. Dlatego uważamy, że współpraca z rządem marszałka Piłsudskiego jest dziś dla każdego obywatela nakazem obowiązku patriotycznego i mądrością stanu".
Zobacz także: Kalendarium zamachu majowego
W kampanii wyborczej i podczas samych wyborów szeroko wykorzystywano wojsko i administrację państwową. Wyniki wyborów przyniosły sukces polityczny obozu rządzącego, bo głosowało na niego 21% wyborców, co dało 122 mandaty (prawie 30% ogółu mandatów poselskich). Polepszyli również swoją pozycję socjaliści z 13% głosów i 63 mandatami. Dotkliwą natomiast porażkę ponieśli narodowi demokraci, chrześcijańscy demokraci i ugrupowania ludowe. Rządzący odnieśli więc sukces wyborczy, ale był on połowiczny, bo nie byli w stanie wyłonić samodzielnie większości rządowej.
Źródło: "Wielka Historia Polski" Wydawnictwo Pinnex, Kraków 2000