Chrześcijańska Demokracja
Chrześcijańsko-Narodowe Stronnictwo Pracy powstało w maju 1920 roku.
Od początku używało wymiennie nazwy Polskie Stronnictwo Chrześcijańskiej Demokracji, która stała się nazwą oficjalną od 1925 roku Ideowe założenia partii stanowił chrystianizm, a najistotniejsze założenia społeczne odpowiadały treściom zawartym w encyklice "Rerum Novarum".
Postulowano także ścisłą współpracę państwa i Kościoła katolickiego, planowano wprowadzenie szkoły wyznaniowej i wyznaniowego ustawodawstwa rodzinnego. W kwestiach ustrojowych opowiadano się za przestrzeganiem zasad republikańskich i demokratycznych, zapewniających jednak silną władzę rządu.
Zwracano uwagę na szczególną rolę, jaką ma Polska do odegrania na Wschodzie - jako strażniczka chrześcijańskiej kultury łacińskiej.
Bazę społeczną ChNSP stanowiło drobnomieszczaństwo i robotnicy oraz mieszkańcy rolniczych województw warszawskiego i białostockiego. Ze stronnictwem silnie związane były liczne organizacje zawodowe, np. Chrześcijańskie Związki Zawodowe i katolickie - (Stowarzyszenie Młodzieży Katolickiej "Odrodzenie").
Do tytułów prasowych związanych z ChNSP zaliczyć można poznański "Postęp", krakowski "Głos Narodu", katowicką "Polonię" oraz "Dziennik Bydgoski" i warszawską "Rzeczpospolitą".
Czołowi działacze stronnictwa to : Wojciech Korfanty, Wacław Bitner, Ludwik Gdyka, Jan Puchałka, ks. Stanisław Adamski, ks. Ignacy Olszański.
Chrześcijańsko-Narodowe Stronnictwo Pracy współpracowało z ZLN (tworząc blok wyborczy Chjeny).
------
Źródło: "Wielka Historia Polski" Wydawnictwo Pinnex, Kraków 2000