1 grudnia 1944 r. Startuje Polska Kronika Filmowa
Projekcja pierwszego numeru Polskiej Kroniki Filmowej, zrealizowanego przez Czołówkę Filmową Sił Zbrojnych pod kierunkiem Jerzego Bossaka, zapoczątkowała 50. letnią historię popularnego magazynu filmowego.
PKF powstała na podobieństwo przedwojennej Kroniki Filmowej PAT (Polska Agencja Telegraficzna). Powstawało 1-2 wydań w tygodniu, które były wyświetlane przed seansami w kinach. W jednym - dziesięciominutowym odcinku - pokazywano od 5 do 6 różnych tematów.
Kronika była przeglądem bieżących wydarzeń w kraju i na świecie całkowicie podporządkowanym potrzebom oficjalnej propagandy PRL-u. Jednak formuła, w której relacje z partyjnych spotkań sąsiadowały z krytycznymi żartobliwymi felietonami, wydarzeniami kulturalnymi czy sportowymi i z obrazkami ze świata podobała się widzom.
Zdarzały się też wydania monotematyczne, przykładowo z obchodów 1 maja, czy zjazdów PZPR. W latach 70. PKF wymieniała materiały z 48 kronikami zagranicznymi: głównie z ZSRR, Czechosłowacją, Anglią, NRD, RFN i Francją. Filmy powstawały na taśmie czarno-białej, wydania kolorowe zarezerwowane były na specjalną okazję. Od połowy lat 60., produkowano dwa wydania PKF w tygodniu - wydanie A (ogólnopolskie) i B (skierowane tylko do kin miejskich). Pokazywana była także w Telewizji Polskiej.
Pierwszym redaktorem Kroniki był Jerzy Bossak (zm. 1989). Lektorami PKF byli m.in. Władysław Hańcza, Andrzej Łapicki, Jerzy Rosołowski, Czesław Seniuch, Marek Gajewski, Tomasz Knapik. Kompozytorem sygnału Polskiej Kroniki Filmowej był Władysław Szpilman.
Kronika była początkowo realizowana przez Wytwórnię Filmową "Czołówka" a później przez Wytwórnię Filmów Dokumentalnych. 1 stycznia 1995 zaprzestano wyświetlania PKF w kinach.
AS
