10 lipca 1928 r. Wodowano pierwszy nowoczesny okręt wojenny II RP - ORP "Wicher"
Część pieniędzy uzyskanych dzięki pożyczce francuskiego rządu Polska postanowiła przeznaczyć na rozbudowę floty na Bałtyku. Dowódca Kierownictwa Marynarki Wojennej, kontradmirał Jerzy Świrski zdecydował o budowie dwóch kontrtorpedowców. Okręty miały powstać w stoczni Chantiers Naval Français w Blainville. Wartość kontraktu wynosiła 1 202 100 dolarów.
Pierwszy ze statków otrzymał imię "Wicher". W uroczystości położenia stępki uczestniczył ambasador Polski w Paryżu Alfred Chłapowski, który wbił pierwszy nit. Wodowanie odbyło się w lipcu 1927 r. a matką chrzestną jednostki była Helena Chłapowska, żona ambasadora.
Do floty wojennej "Wicher" został włączony 8 lipca 1930 roku. Jego pierwszym dowódcą został komandor podporucznik Tadeusz Morgenstern-Podjazd. ORP "Wicher", jako nowoczesny okręt, pełnił funkcję jednostki flagowej Dywizjonu Torpedowców a później Dywizjonu Kontrtorpedowców. Podstawowe uzbrojenie stanowiły cztery pojedyncze armaty Schneider-Creusot wz. 1924 kal. 130 mm. Okręt posiadał wyrzutnie torpedowe, możliwość zrzucania bomb głębinowych i stawiania min. Załoga składała się z 10−12 oficerów oraz 150 podoficerów i marynarzy.
Ostatnim dowódcą ORP "Wicher" został komandor podporucznik Stefan de Walden, a jego zastępcą kapitan marynarki Radosław Nowakowski.
W dniu ataku Niemiec na Polskę ORP "Wicher" był jedynym polskim niszczycielem na Bałtyku. Okręty wojenne "Grom", "Błyskawica" i "Burza" odpłynęły wcześniej do Wielkiej Brytanii. 1 września ok. godz. 7 samoloty niemieckie ostrzelały ORP "Wicher" z karabinów maszynowych. Po wyjściu z portu okręt wykonywał zadanie osłaniania ORP "Gryf" stawiającego miny. Po powrocie na Hel ORP "Wicher" został rozkazem Dowództwa Floty przekształcony w baterię pływającą. Okręt rozbrojono z torped i bomb głębinowych.
3 września podczas nalotów niemieckich bombowców ORP "Wicher" został trafiony czterema bombami i zatonął.
AS
