10 stycznia 1944 r. Powstało Centralne Biuro Komunistów Polskich
Polscy komuniści zrobili pierwszy krok w kierunku przejęcia pełni władzy w Polsce.
10 stycznia 1944 roku, przebywający na terenie Związku Sowieckiego polscy komuniści, wydali programowy dokument Centralnego Biura Komunistów Polskich. W kierownictwie Biura znaleźli się m.in. Aleksander Zawadzki, Stanisław Radkiewicz, Karol Świerczewski, Jakub Berman, Wanda Wasilewska i Hilary Minc.
Jak oficjalnie zadeklarowano, celem organizacji było "kierowanie pracą komunistów w Polskim Komitecie Narodowym, Związku Patriotów Polskich, pokrewnych organizacjach i w Korpusie Polskim".
Zamierzano również "zapewnić współdziałanie z Polską Partią Robotniczą w całokształcie pracy politycznej, zwłaszcza na wyzwolonych terenach polskich po przekroczeniu przez Armię Czerwoną granic Polski".
Skład Centralnego Biura był tajny, a nazwisk członków nie znały nawet osoby poinformowane o istnieniu organizacji.
PPR o jego istnieniu dowiedziała dopiero w sierpniu 1944 roku.
Mając pełne poparcie Moskwy, Centralne Biuro wywierało coraz większy wpływ na działania polskich komunistów, ale też na wojska Zygmunta Berlinga.
Jak pisze doktor Maciej Korkuć w "Kronice komunizmu w Polsce", "w rzeczywistości działacze Centralnego Biura Komunistów Polskich uważali, że to oni będą odgrywać nadrzędną rolę w przyszłej zsowietyzowanej Polsce".
